Hij leidt een turbulent leven, maar daar is in zijn schilderwerk weinig van te zien. Willem Witsen (1860-1923) schildert bij voorkeur verstilde stadsgezichten, zoals deze rustige compositie van besneeuwde boten in het Damrak uit 1905. Witsen, afkomstig uit een gegoede patriciërsfamilie, studeert aan de Rijksakademie en is medeoprichter van de kunstenaarsvereniging Sint Lucas. Later wordt zijn huis een ontmoetingsplaats voor de Tachtigers, een groep schrijvers die ijvert voor een vernieuwing in de Nederlandse literatuur. Zelf schrijft Witsen kunstkritieken voor het tijdschrift van de Tachtigers, De Nieuwe Gids. Na een mislukt huwelijk en een tienjarig verblijf in Ede, keert Witsen in 1904 terug in Amsterdam.